Jean-Paul Eid vertelt een ​​familiedrama waarin twee verhalen met elkaar verweven zijn. Allereerst is er het verhaal van Rose, het boegbeeld van een groep van drie muzikanten die de duivel aan de staart trekken wanneer de jazzclubs in Montreal eind jaren vijftig op hun einde lopen. Het drietal reist naar New York, dan naar Havana, waar het trio uiteen zal vallen te midden van revolutionaire beroering. Tegelijkertijd is er het verhaal van Victor Weiss, professor antropologie in Parijs. Deze leraar werd gearresteerd door de CIA, die hem vertelde dat zijn stoffelijk overschot was gevonden in de ruïnes van de torens van het World Trade Center. Het zal voor hem het begin zijn van een zoektocht naar zijn identiteit die hem van Parijs naar New York brengt en vervolgens naar het achterland van Quebec, waar hij zich opnieuw zal verbinden met zijn tot nu toe onbekende wortels.