Blaise Van Hoppen, Goudhaantje, keert terug naar het dorp waar hij twaalf jaar geleden naar de cel werd gestuurd voor de moord op van Aline, het barmeisje. Meer dan ooit voelt hij zich er een paria. Alleen Camille, de dochter van de burgemeester, ziet Blaise anders. Net als hij herkent ze de vogels aan hun lied en net als hij praat ze ermee. Voor de dorpsbewoners symboliseert Blaise het gevaar, maar Camille ziet in Goudhaantje een zachte, onschuldige man. Ze weet zeker dat hij geen moord op zijn geweten kan hebben... Deze prachtige integrale uitgave van een tweeluik herneemt de thema’s die Jean-Claude Servais na aan het hart liggen. Hij toont zich andermaal een ongeëvenaard waarnemer van de schoonheid van de natuur en van de verdorvenheden van de menselijke ziel.